Piretroidlere maruz kalmak, bağışıklık sistemi aracılığıyla genetikle etkileşime bağlı olarak Parkinson hastalığı riskini artırabilir.
Piretroidler çoğu ticari üründe bulunur.evde kullanılan pestisitler.Böceklere karşı nörotoksik olmalarına rağmen, federal yetkililer tarafından genellikle insanlarla temas için güvenli kabul ediliyorlar.
Genetik varyasyonlar ve pestisitlere maruz kalmanın Parkinson hastalığı riskini etkilediği görülmektedir.Yeni bir çalışma, bu iki risk faktörü arasında bir bağlantı buluyor ve bağışıklık tepkisinin hastalığın ilerlemesindeki rolünü vurguluyor.
Bulgular bir sınıfa ilişkindir.Tarım ilacıTicari ev pestisitlerinin çoğunda bulunan ve diğer pestisitlerin kullanımdan kaldırılmasıyla birlikte tarımda giderek daha fazla kullanılan, piretroidler adı verilir.Piretroidler böceklere karşı nörotoksik olmasına rağmen, federal yetkililer genellikle bunların insanların maruz kalması için güvenli olduğunu düşünüyor.
Emory Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde fizyoloji alanında yardımcı doçent olan eş-kıdemli yazar Malu Tansi, çalışmanın piretroid maruziyetini Parkinson hastalığı için genetik riskle ilişkilendiren ilk çalışma olduğunu ve takip çalışmalarını gerektirdiğini söyledi.
Ekibin keşfettiği genetik varyant, bağışıklık sistemini düzenleyen bir grup gen olan MHC II (majör doku uyumluluk kompleksi sınıf II) genlerinin kodlamayan bölgesindedir.
Tansey, "Piretroidlerle özel bir bağlantı bulmayı beklemiyorduk" dedi.“Piretroidlere akut maruz kalmanın bağışıklık fonksiyon bozukluğuna neden olabileceği ve bunların etki ettiği moleküllerin bağışıklık hücrelerinde bulunabileceği biliniyor;Artık uzun süreli maruz kalmanın bağışıklık sistemini nasıl etkilediğini ve dolayısıyla işlevini nasıl geliştirdiğini daha iyi anlamamız gerekiyor."Kinson hastalığı riski.”
"Beyin iltihabının veya aşırı aktif bağışıklık sisteminin Parkinson hastalığının ilerlemesine katkıda bulunabileceğine dair zaten güçlü kanıtlar var."Burada olup bitenin, çevresel maruziyetlerin bazı insanlarda bağışıklık tepkisini değiştirebileceğini ve beyinde kronik inflamasyonu teşvik edebileceğini düşünüyoruz."
Araştırma için Tansey ve Mikrobiyoloji ve İmmünoloji Bölümü başkanı Ph.D. Jeremy Boss liderliğindeki Emory araştırmacıları, Emory Kapsamlı Parkinson Hastalığı Merkezi direktörü Ph.D. Stuart Factor ve Beate Ritz ile birlikte çalıştı., MD, Kaliforniya Üniversitesi, San Francisco.UCLA'daki halk sağlığı araştırmacılarıyla işbirliği içinde Ph.D.Makalenin ilk yazarı George T. Kannarkat, MD'dir.
UCLA araştırmacıları, tarımda 30 yıllık pestisit kullanımını kapsayan Kaliforniya coğrafi veri tabanını kullandı.Maruziyeti mesafeye (bir kişinin iş ve ev adresi) göre belirlediler ancak vücuttaki pestisit seviyelerini ölçmediler.Piretroidlerin, özellikle güneş ışığına maruz kaldığında nispeten hızlı bir şekilde bozunduğu ve topraktaki yarılanma ömrünün günler ila haftalar arasında olduğu düşünülmektedir.
Kaliforniya'nın Central Valley bölgesinden 962 denek arasında yaygın bir MHC II varyantı, piretroid pestisitlere ortalamanın üzerinde maruz kalma ile birleştiğinde Parkinson hastalığı riskini artırdı.Genin en tehlikeli formu (iki risk alelini taşıyan bireyler), Parkinson hastalarının %21'inde ve kontrollerin %16'sında bulundu.
Bu grupta gen veya piretroid'e maruz kalma tek başına Parkinson hastalığı riskini önemli ölçüde artırmadı, ancak kombinasyonu artırdı.Ortalamayla karşılaştırıldığında, piretroidlere maruz kalan ve MHC II geninin en yüksek riskli formunu taşıyan kişilerde Parkinson hastalığına yakalanma riski, daha az maruz kalan ve genin en düşük riskli formunu taşıyan kişilere göre 2,48 kat daha fazlaydı.risk.Organofosfatlar veya parakuat gibi diğer pestisit türlerine maruz kalmak riski aynı şekilde artırmaz.
Factor ve hastalarını da içeren daha büyük genetik çalışmalar, daha önce MHC II gen varyasyonlarını Parkinson hastalığına bağlamıştı.Şaşırtıcı bir şekilde, aynı genetik varyant, Kafkasyalılar/Avrupalılar ve Çinlilerde Parkinson hastalığı riskini farklı şekilde etkiliyor.MHC II genleri bireyler arasında büyük farklılıklar gösterir;bu nedenle organ nakli seçiminde önemli rol oynarlar.
Diğer deneyler, Parkinson hastalığıyla ilişkili genetik varyasyonların bağışıklık hücresi fonksiyonuyla ilişkili olduğunu göstermiştir.Araştırmacılar, Emory Üniversitesi'nden 81 Parkinson hastası ve Avrupalı kontrol arasında, Kaliforniya'daki çalışmada yüksek riskli MHC II gen varyantlarına sahip kişilerin bağışıklık hücrelerinin daha fazla MHC molekülü gösterdiğini buldu.
MHC molekülleri "antijen sunumu" sürecinin temelini oluşturur ve T hücrelerini aktive eden ve bağışıklık sisteminin geri kalanını harekete geçiren itici güçtür.Parkinson hastalarının ve sağlıklı kontrollerin hareketsiz hücrelerinde MHC II ekspresyonu artar, ancak daha yüksek riskli genotiplere sahip Parkinson hastalarında immün uyarıya daha büyük yanıt gözlenir;
Yazarlar şu sonuca varmıştır: "Verilerimiz, MHC II aktivasyonu gibi hücresel biyobelirteçlerin, hastalık riski taşıyan kişileri tanımlamak veya hastaları immünomodülatör ilaç denemelerine katılmak üzere işe almak için plazma ve beyin omurilik sıvısındaki çözünür moleküllerden daha yararlı olabileceğini göstermektedir."" Ölçek."
Çalışma, Ulusal Nörolojik Bozukluklar ve İnme Enstitüsü (R01NS072467, 1P50NS071669, F31NS081830), Ulusal Çevre Sağlığı Bilimleri Enstitüsü (5P01ES016731), Ulusal Genel Tıp Bilimleri Enstitüsü (GM47310), Sartain Lanier Aile Vakfı ve Michael J. Foxpa Kingson Hastalık Araştırmaları Vakfı.
Gönderim zamanı: Haz-04-2024